بدیهی است آفتاب و آب خوب در کنار خاک جاصلخیر منجر به تولید محصولات خوب می‌شود. حالا فرض کنید یک جا که آفتاب و خاک خوب دارد ولی آب ندارد آب را به آنجا بیاوریم و مصرف کنیم و محصولات کشاورزی تولید کنیم. بعد این محصولات را صادر کنیم و احساس کنیم برای کشورمان درآمد زایی کرده‌ایم. بعد در مجموع کشور آب کم بیاوریم در گوشه‌ی دیگری آب را با قیمت بالا وارد کنیم! طوری که در نهایت ضرر کرده باشیم.
به جملات زیر توجه کنید:
«نایب‌رئیس مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: کشاورزی باید علمی و با بهره‌وری بالا صورت گیرد. به عنوان مثال دو سال قبل در کرمان همایشی برای بررسی روند تولید پسته در 50 سال گذشته برگزار شد و عنوان گردید که در این مدت به قیمت امروز با مصرف 40 میلیارد دلار آب 20 میلیارد دلار پسته از کرمان صادر شده است؛ حال دیگر تکلیف خیار و خربزه و ... روشن است»
منبع: http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931218000090
باید جلوی این کارها گرفته شود. هنر نیست که خیال کنیم آب در زیر زمین است و ما با سوراخ کردن زمین به آب می رسیم! آن آب از یک جایی می‌آید. کار به جایی می‌رسد که هندوانه از فرط صادرات دیگر گیر مردم خودمان هم نیاید! یعنی آب را جوری صادر می کنیم که خودمان هم نداشته باشیم!
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.